Het mooiste straatje van Nederland!

Een niet-onderwijskundige achtergrond heeft Harald Hentenaar gevormd tot een kracht om rekening mee te houden in en buiten het Briant College. Hij gelooft in de kracht van samenwerken om de regio als klaslokaal neer te zetten. Met zijn ambitie “Het mooiste straatje van Nederland” te maken gaat dit in de directe omgeving van de school in een vergelijkbare vorm zichtbaar worden. Maar hoe geef je leiding aan een complexe  samenwerking? In de school en daarbuiten? Wat vraagt dit van een leidinggevende?

Het vermogen van een school benutten

“De school is het middelpunt van een wijk of de directe omgeving”, geeft Harald aan. De school heeft het vermogen om leerlingen te laten groeien, maar ook de samenleving en de directe omgeving. Bedrijven zetten de deuren open voor leerlingen. Een wisselwerking tussen realistisch werk en school is onontbeerlijk. Zo maken we elkaar sterker. En zo kunnen we mensen uit de wijk, ook de ouders, laten profiteren van de functie van een school. De school hoeft er niet alleen voor de leerlingen te zijn. We kunnen veel meer! Een samenwerking met Presikhaaf University iets verderop in de straat is daar een voorbeeld van. En ook werken we samen met Rozet, sportbedrijf Arnhem, de gemeente Arnhem en bedrijven uit de omgeving van de school.

Experimenteer!

Wat heeft een leidinggevende nodig om een complexe samenwerking tot stand te brengen? Naast de evidente competenties als lef hebben en dingen willen doorbreken, is de drive goed onderwijs zichtbaar en merkbaar neer willen zetten, het daadwerkelijk uitvoeren, een heel belangrijke. “Innovatie is nodig omdat onze samenleving zich ontwikkelt. Willen we leerlingen daarop goed voorbereiden zullen we innovatief moeten zijn en blijven”, zegt Harald. Innovatie doe je niet op papier, maar in de praktijk. En dat geldt niet alleen voor hemzelf, maar ook voor docenten. Elke dag zet de docent zich in om een relatie met een leerling op te bouwen opdat hij of zij zich kan ontwikkelen. Vanuit de relatie start de groei. En dat vraagt voor leerlingen, ook die van ons, voortdurend proberen, nieuwe inzichten toepassen, andere leercontexten creëren. “Als collega’s mij altijd informeren en me niet belazeren, hebben ze alle ruimte om te experimenteren en bij te stellen – uiteraard vanuit een gezamenlijke ontwikkelde visie.

Maatwerk

Ons onderwijsbestel helpt ons niet. We hebben ons aangeleerd het onderwijs te organiseren, maar ons weinig gericht om het leren te faciliteren, geeft Harald aan. Wij starten op het Briant College vanuit maatwerk voor de leerling om vervolgens te kijken of zijn leerroute gebundeld kan worden met die van andere leerlingen. Met de STERA-aanpak realiseren we meer beschikbare tijd op school. Keuzevakken worden meer en meer bij bedrijven en vakopleidingen gedaan. Deze gewonnen ruimte vullen we in, het liefst voor de helft van de beschikbare uren, met vakken uit de domeinen kunst en cultuur en sport en beweging. Het vraagt een creatieve aanpak in de schoolorganisatie als je het maatwerk voorop zet in plaats van docenten en vakken roosteren als vertrekpunt ziet. “Ik ben meer een onderwijsmaker”, voegt Harald toe.

Anders organiseren

“Ik heb geen ja-knikkers nodig!”, deelt Harald openhartig. Het liefst werk ik met een divers samengesteld team en maak ik het mezelf zo moeilijk mogelijk. Een kritische groep mensen om je heen van binnen maar ook van buiten de organisatie houdt je scherp. Het aantal managers, leidinggevenden en coördinatoren zo klein mogelijk houden is ook een voorwaarde voor samen vernieuwen. Ook docenten kunnen vanuit hun werk coördineren en beleid maken. Samen komen we er wel uit. We werken allemaal vanuit onze eigen rolneming voor de leerlingen, niet vanuit een functie. En dat vormt een geheel eigen cultuur die lastiger meetbaar is, maar wel goed merkbaar is! En vergeet het samenwerken met de leerling zelf niet! (Zullen we doen, Harald).

Echt niet meer doen?

Met leidinggevenden die vanuit een ‘blauw’ en oud kader het onderwijs organiseren en zich druk maken om ‘het plaatsen van het aantal fte’s’ als belangrijkste uitgangspunt, beweegt er weinig en doen we de leerlingen en de samenleving geen recht. De uitdaging oppakken, een ander perspectief omarmen en te kiezen voor een andere startpositie, kan een samenwerking laten stromen. En ook hier geldt net als voor onze leerlingen: Eerst connectie, dan correctie. Samen creëer je de benodigde dynamiek en beweging waardoor je iets voor jongeren leert betekenen. “Keer op keer op weg bewandelen naar wat wèl werkt, daar ga ik voor”.

Leidinggeven, maar dan anders

Complexe processen als leren in de context van een school, ouders, Inspectie, wijk, samenleving is geen logistiek proces. Al maken sommige leidinggevenden dat er wel graag van. Complexe processen vragen van de leidinggevende een andere startpositie. Als je zelf start met samenwerken en graag ziet waartoe dat samenwerken in de praktijk kan leiden, dan denk en doe je tegelijkertijd. Met de inbreng van anderen is dit nooit een saai proces. Soms wel een spannende. Je weet immers niet alles van te voren (en dat accepteer je ook). Dit opent nieuwe deuren voor onze en alle leerlingen.

Wat is voor jou belangrijk?

De kracht is onze ontwikkelde gemeenschappelijke visie door alle medewerkers van het Briant College. Alles wat we doen wordt getoetst of draagt bij aan onze gemeenschappelijke visie. Iedereen voelt zich hiervoor verantwoordelijk in onze organisatie.